ΙΙΙ
..... Ακουστά σ' έχουν τα κύματα
Πως χαϊδεύεις, πως φιλάς
Πως λες ψιθυριστά το "τί" και το "ε"
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά
Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά
.... Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα
Τόσο η ελάχιστή σου αναπνοή........
Καλό Χειμώνα σε όλους.
3 σχόλια:
πολύ ξεσυΛοϊασιά
Καλώς ήρθες από δώ!
Γράφεις: "Ενδιαφέροντα .... τσίπουρο"
Μου το χαλάς!!! όχι τσίπουρο, τσίπρου!!
ΥΓ: Τον βιάσαμε τον Ελύτη
γεια χαρα ντάν και σε σένα κρυοπηγίτη
ε κοίταξε τώρα να δεις άκου,
αν έγραφα κατ ό,τι μα ό,τι ακουγόντανε,
οι δόλιοι οι άλλοι κι οι πτωχοί
θα στραβωνόντουσαν να βγάλουνε άκρη
και στο τέλος τέλος
θα έβγαινα και η μπιστόβλιακια γραφικιά
άσε άσε
Δημοσίευση σχολίου